Ervaringsdeskundigen aan het woord
Loes Hofsink: Ons doel is sociale integratie
Loes Hofsink is de moeder van de elfjarige Mace. Hij heeft het Syndroom van Down.
Wat voor een kind is Mace?
Mace is een lieve, spontane jongen die gek is op frikandellen. Mace is de oudste van drie kinderen en heeft het Syndroom van Down. Hij heeft het verstandelijk niveau van een kind van vijf of zes jaar.
Voor ons als ouders staat voorop, dat Mace zo normaal mogelijk kan opgroeien. Waar nodig schaven we bij. Zo heeft hij op een regulier kinderdagverblijf gezeten. Daar kreeg hij door middel van het PGB extra ondersteuning tijdens het verblijf op het kinderdagverblijf. Er werd bijvoorbeeld met hem geoefend met praten.
Mace ging naar een regulier kinderdagverblijf. Betekent dit dat jullie voorkeur ook uit ging naar regulier onderwijs?
Ja dat klopt. Wij wilden graag dat Mace onderwijs zou kunnen volgen op een reguliere school. Het liefst een school in onze buurt. Ons doel was sociale integratie. Dat was echter nog niet zo makkelijk. We zijn met meerdere scholen in gesprek gegaan. Er waren een aantal scholen die meteen enthousiast waren. Maar er waren ook een aantal die hun bedenkingen hadden.
Meerdere gesprekken werden er gevoerd voordat Mace werd geplaatst. Gelukkig mocht Mace toen hij 4 1/2 jaar oud was naar een basisschool bij ons in de buurt. De school probeerde er voor te zorgen dat er een stagiaire aanwezig was in de klas waar Mace zat. Om Mace te ondersteunen. Wij als ouders hadden ook een rol. Zo ondersteunden wij bij schooluitjes en activiteiten op school. We hebben hier heel wat tijd aan gespendeerd.
Mace en wij als ouders zijn afhankelijk van de passie van de ander. En dat is soms lastig. Het voelt soms als aan het lot overgelaten worden. Welke docent heb je en hoe kijkt die tegen Mace aan? Ziet de persoon de kansen en mogelijkheden? En als hij ze niet ziet, wat zijn dan de gevolgen voor Mace? We merkten dat het voor de school ook puzzelen is. Soms is het niet een kwestie van willen, maar van kunnen. De school heeft ook steeds grotere klassen, minder tijd en minder uren. Hier zit een spanningsveld. De school heeft veel voor ons gedaan en ze doen dit nog steeds. Mace wordt goed ondersteund, nu nog steeds.
Hoe ging het na de onderbouw?
Wij wilden erg graag dat Mace ook de bovenbouw zou volgen op een reguliere school. Helaas mocht dit niet zo zijn. Binnen de school moet het hele team het zien zitten dat Mace naar de bovenbouw gaat. Dit was helaas niet zo. Je bent dus erg afhankelijk van de leraren en of zij het zien zitten. Op dat moment hadden wij en Mace niet zoveel te kiezen.
We zijn tot een compromis gekomen. Omdat wij het belangrijk vonden dat Mace les zou krijgen op een reguliere school, hebben wij symbiose voorgesteld. Symbiose houdt in dat een leerling die staat ingeschreven op het speciaal onderwijs, gedeeltelijk onderwijs kan volgen in het basisonderwijs. Zo zou Mace nog wel zijn vriendjes kunnen blijven zien.
Mace mocht twee dagen op de basisschool komen en drie dagen naar het speciaal onderwijs (ZMLK onderwijs). Hier hebben wij mee ingestemd. Alhoewel wij het liever anders hadden gezien. Mace zit nu in groep zes en gaat net als zijn klasgenootjes naar kinderfeestjes. Hij speelt veel met andere kinderen. Dit vraagt wel energie en tijd van ons als ouders, maar zo kan Mace wel de normale dingen doen die een ander kind ook kan doen. Mace heeft het op beide scholen erg naar zijn zin. Wij hopen dan ook dat hij tot aan groep 8 op deze school mag blijven.
Wat doet Mace in zijn vrije tijd?
Hij wou al van jongs af aan op voetbal. Toen hij vier was, zat hij op smurfenvoetbal. Daar heeft hij ook veel kinderen uit zijn kleuterklas ontmoet. Toen hij zes jaar was, wilde hij graag doorgaan met voetbal. Maar in het G-team van Hardenberg was het verschil van jong en oud erg groot. Uiteindelijk kwamen wij terecht in Gramsbergen. Gramsbergen heeft een G-team waar veel kindjes van dezelfde leeftijd als Mace in zitten.
Mace speelt ook veel in de buurt. Ik merk wel dat hij na ongeveer een half uur afhaakt, omdat sommige dingen te snel voor hem gaan. Er zijn gewoon dingen die lastiger voor hem zijn. Zo heeft Mace vijf jaar gedaan over zijn zwemdiploma's A en B. Maar de aanhouder wint. We gaan nu regelmatig samen naar discozwemmen. Daar komt hij ook veel kinderen van school tegen. Misschien dat we in de toekomst kunnen bekijken of Mace een dagdeel naar een zorgboerderij kan, zodat hij dieren kan verzorgen. Want dat vindt hij erg leuk.
