Scheffer, Herman Hendrik

Herman Hendrik Scheffer (geb. 6 juni 1892 Ambt Hardenberg, ovl. 7 april 1945 Hardenberg), was getrouwd met Eelkje Boersma. Herman Hendrik was naast zijn werk als (huis)schilder een muzikaal man (autodidact). Hij heeft vele jaren de gemeentezang in de Weidebuurtkerk begeleid en was lid van de muziekvereniging in Heemse.

Het Salland's Volksblad van 27 april 1945, de eerste krant na de oorlog, meldde: Heemse. Bij de dagen der bevrijding is de heer H. Scheffer door een doodelijk schot getroffen. Hij, die bij hem was, de heer Arends, onderwijzer aan de MULO te Hardenberg, is gewond geworden. Gisteren, op zijn 27sten verjaardag, is ook hij in het ziekenhuis overleden. De toedracht:

Hardenberg werd op vrijdag 6 april 1945 bevrijd door geallieerde eenheden die vanuit oostelijke richting, dus vanuit Duitsland, naar Zuid-Drenthe en Oost-Overijssel oprukten. In Heemse zaten toen nog Duitse soldaten. Om hen te verdrijven trokken op 6 april Canadezen met hun pantserwagens vanuit Hardenberg naar Gramsbergen om via de Haardijk Heemse te bereiken. Die omweg was noodzakelijk omdat de Duitsers de brug over de Vecht hadden opgeblazen.

Toen de Canadese pantserwagens in Heemse arriveerden en bij het kruispunt bij Oostenbrink door juichende Heemsenaren werden onthaald, kwam er uit Ommen een Duitse auto met officieren over de Hessenweg Heemse binnenrijden. Deze auto werd gevolgd door een autobus met manschappen. Zij werden direcht door de Canadezen onder vuur genomen. Na een korte heftige schotenwisseling zwaaiden de Duitsers met witte vlaggen. Zij wilden zich overgeven, maar toen de Canadezen op hen toe reden, werden zij beschoten. Een van de pantserwagens reed toen via de Scholtensdijk naar de Hervormde kerk en opende het vuur op de Duitsers. Die hadden zich inmiddels verschanst in een schuilplaats voor auto's, maar werden al snel uitgeschakeld.

Twee leden van de Binnenlandse Strijdkrachten (B.S.), die daar patrouilleerden, kregen de opdracht om de Duitse overlevenden te bewaken totdat zij door de geallieerden zouden worden afgevoerd. Na dit voorval vertrokken de Canadezen weer uit Heemse. Verder opdrukken naar Ommen wilden zij niet, bang dat zij 's nachts vanuit de bossen door Duiters met pantservuisten bestookt zouden worden.

Daardoor bleef de B.S. alleen achter in Heemse en Hardenberg. Dat was gevaarlijk, want door het snelle oprukken van geallieerde troepen bleven her en der groepjes Duitsers achter die zich wilden hergroeperen. Om dat te verhinderen, versterkte de B.S. de patrouilles.

Pieter Arends en Herman Scheffer, twee leden van de Ordedienst (O.D.), hielden wacht bij de stuw. Dat was toen nog de enige verbinding tussen Hardenberg en Heemse. Daar werden zij door Duitse soldaten overvallen. Scheffer overleed ter plekke en Arends, die zwaar gewond was, stierf enkele weken later.