Huibers, Nicolaas

Klaas (Nicolaas) Huibers was geboren op 5 april 1886 te Wognum (West-Friesland) in een Rooms-Katholiek gezin. In de oorlogsjaren woonde hij in Bergentheim, maar was stationschef in Mariënberg. Hij was acatief in het verzet door het organiseren van illegale transporten per spoor. Ook was hij betrokken bij de terugkeer van neergekomen geallieerde piloten: hij droeg er zorg voor dat ze met de juiste trein konden reizen.

Op 17 september 1944 riep de regering in Londen op tot de spoorwegstaking. Huibers reageerde meteen op deze oproep en dook onder, op de boerderij van de familie De bruin aan de Stenendijk te Beerzerveld. Hij kwam daar in gezelschap van verzetsmensen en geallieerde piloten. Nadat half februari 1945 een inval van de S.D. nog met een sisser afliep - zij geloofden dat Huibers Klaas de Boer heette en een evacué uit IJmuiden was, werd een razzia in de nacht van 27 op 28 februari door de getipte landwacht hem noodlottig: acht mannen werden gearresteerd en in een vuurgevecht werd een landwachter gedood. Naderhand konden nog vijf gevangenen ontkomen, maar Huibers werd gevangen gezet in het Huis van Bewaring te Almelo. Ook deze gevangenis moest gevangenen 'leveren' voor de represailles voor de aanslag op enkele hoge Duitse officieren waaronder SS- en politiechef Rauter. Op 8 maart 1945 werden de gevangenen bij De Woeste Hoeve gefusilleerd. Klaas Huibers was één van hen. Hij is 57 jaar geworden.